Als lezer stap ik binnen, midden in de actie, of beter nog interacties tussen hoofdpersonage Lara en haar beste vrienden. Het verhaal start op het klasfeestje waarbij de gebeurtenissen van dit moment onmiddellijk zorgen voor het startschot van het verhaal. Wat er gebeurt met Lara en later ook met Emily en Tim, is begonnen op dit eigenste moment. In deze situatie geeft de auteur ons onmiddellijk een duidelijk beeld op de personages en hun omgeving. Dit heeft mij ervan overtuigd dat Inge Sleegers verhalende en beeldende pen bezit. De gedachten, frustraties, angsten van Lara heb ik kunnen bekijken, alsof ik in het hoofd van het hoofdpersonage ben gekropen.
De situaties en de personages zijn zo beschreven dat het mij terugbracht naar mijn tijd als tiener in de jaren ’90. De beeldende sfeer van de zomerdagen en -avonden brachten bij mij wat sentiment naar boven. De stijl van de auteur is openhartig te noemen, omdat het wordt geschreven vanuit Lara, waardoor je als lezer erg dicht bij het verhaal wordt getrokken. De schrijfstijl is tastbaar, maar hierdoor ook herkenbaar.
De opbouw van de spanning is zo verweven in het verhaal, dat ik spijt had dat ik het boek soms moest neerleggen. Ik wou gewoon weten wat Lara en Daniel verder uitspoken (hihi!).
De eerste passages hebben mij gestrikt in het web van dit verhaal. Het is opgebouwd met erg uitgewerkt scenes, waardoor je als lezer ruimte krijgt om naar de climax van het verhaal te lezen. De gedeeltelijke onthullingen, die mondjesmaat gelost worden, maken dit voor mij een super-spannend-YA boek. Het boek kleefde precies aan mijn handen, ik zal bijna continu op het puntje van mijn stoel. Ik wijt dit volledig aan het feit dat de intriges en mysterie in het verhaal natuurlijk vloeien uit de pen van de auteur, dit kan niet anders.
Wat de cover betreft: beide versies van het boek heb ik kunnen bekijken. De nieuwe versie met het nieuwe eigentijds beeld en de andere met de vintage tekening. Beide geven ze hetzelfde beeld en dezelfde sfeer weer, dus dit is knap gedaan. De nieuwe cover brengt het mysterieuze van het verhaal nog meer in de kijker en sluit volgens mij ook beter aan bij de doelgroep van dit boek.
De kilte van de zomernacht laat geen enkele emotie onaangeroerd. Melancholie, het verlangen naar erkenning, jezelf kunnen zijn. Rouw en verlies is een belangrijk thema in het verhaal. Maar ook veel warme gevoelens, liefde en vriendschap. Het wordt allemaal zo gebracht, dat ik precies niet anders kon dan na te denken over mijn leven en mijn gevoelens. Dat Inge Sleegers dit bereikt als auteur, dat vind ik bijzonder knap.
Dit prachtig Young Adult boek ‘De kilte van de zomernacht’ laat bij mij twee belangrijke boodschappen na:
1. Wees jezelf en durf tegen stroom te zwemmen.
2. Is het nu in de vorm van geesten of energie, het leven is mogelijks niet eindig.
Ah ja en natuurlijk de liefde: soms gebeurt het gewoon, als je er niet meer over nadenkt!
Felicitaties voor de auteur.
Jonathan Jetten, februari 2021
Dank je voor deze prachtige recensie. Zo blij dat ik dat allemaal bij je heb kunnen losmaken!